Door op 25 maart 2014

Interview Gemmie Derksen

p14b

‘Er zijn genoeg vrouwen die het kunnen’

tekst: Joanne Seldenrath, FAMeus!

‘Het is een voorrecht om vrij te mogen spreken in deze wereld – waar veel vrouwen niet vrij zijn of niet mogen doen waar ze goed in zijn.’ Gemmie Derksen, veertien jaar geleden politiek actief geworden, vond het een eer om gekozen te worden en iets te kunnen betekenen voor de gemeenschap.

 

Gemmie Derksen is geboren in Reuver en hoopt er ‘heel oud te worden’. Ze komt uit een maatschappelijk betrokken gezin: ‘als mijn moeder de gelegenheid had gehad, was ze wellicht ook raadslid geworden’. De weinige tijd die ze over heeft, gaat naar haar kleinkinderen. Immers, ze was tot 1 november fractievoorzitter van de PvdA in de gemeente Beesel-Reuver.

Veertien jaar geleden is ze actief geworden in de politiek. ‘Ik was klaar met mijn studie en dacht: dat ga ik doen, nu heb ik tijd om me actief in te zetten voor de gemeenschap. Eerst was ik twee jaar commissielid. Toen de PvdA een wethouder moest leveren, kwam ik in de raad. De fractievoorzitter wilde een stap terugzetten en vroeg of ik die taak wilde overnemen. Dat heb ik eerst gedaan als lid van de coalitie, de laatste vier jaar vanuit de oppositie. Dat is heel hard werken, maar je hoeft geen compromissen te sluiten, je kunt vanuit je eigen lijn/ visie oppositie voeren.’

 

Maken vrouwen een verschil in de politiek?

‘Ik zit niet als vrouw in de raad… Soms kijk ik toch net op een andere manier ergens tegenaan, wat pragmatischer, maar dat heeft ook te maken met hoe ik ben. Maar vrouwen in de politiek hebben een grote meerwaarde omdat de politiek dan meer een afspiegeling van de samenleving is. Onze gemeenteraad heeft 15 zetels en 3 daarvan worden nu door een vrouw ingenomen. Ik weet niet of het er meer worden. Dat het zo slecht loopt met vrouwen in de (gemeente-)politiek zou een onderzoek waard zijn. Er zijn genoeg vrouwen die het zouden kunnen. Wel kost het veel tijd om je alle kennis eigen te maken en niet iedereen kiest daarvoor.

We proberen van de lijst met kandidaten een mooie mix te maken, vrouwen en mannen, vertegenwoordigers uit de verschillende kernen, verschillende leeftijden – al is het moeilijk om jonge mensen te vinden. Op onze lijst staan alleen mensen die lid zijn van de PvdA, dat is een verschil met plaatselijke partijen. Bij het werk in de politiek hoort dat je belangen moet afwegen. Dan komt de partijvisie om de hoek kijken. Bij de PvdA is dat bijvoorbeeld een eerlijker verdeling en opkomen voor de mensen die dat zelf om welke reden ook, dat zelf niet goed kunnen. Die visie neem je altijd mee in de afwegingen.

Ik neem heel bewust afscheid als raadslid. Het is goed om een stap terug te doen en anderen een kans te geven. Ik word opgevolgd door Bert Holman  – iemand met heel veel inhoudelijke kennis en scherp in het debat. We hebben een hele mooie fractie, ik zal die blijven steunen, adviseren en dossierkennis overdragen, ook binnen de afdelingsvergaderingen. Bovendien ga ik ombudswerk doen.

We hebben nu twee zetels en dat betekent dat het veel werk is om de dossiers bij te houden, te overleggen, te lezen en erop uit te gaan. Wie op de lijst komt, kan ook als fractievertegenwoordiger de commissie en fractie ondersteunen. Dat is ook een leerschool voor toekomstige politici.

 

De politiek is wel heel leuk werk: de ontmoeting met de burger, in gesprek gaan, meedoen. Als raadslid zie je mogelijkheden en je kunt je breed inzetten voor groeperingen in de samenleving die op zoek zijn. Wanneer je iets wilt veranderen, ga dan naar de plaats waar je invloed kunt hebben!’