Reuverse bieb moet blijven

Het is een druilerige vrijdagmiddag en ik loop even rond 15.30 uur de bieb binnen om de krant te lezen. Ook vanmiddag worden drie leestafels bezet met voornamelijk grijs haar. De heren en dames van 65+ pakken een tijdschrift, lezen een krantje en ……..wisselen (stilletjes) met elkaar van gedachten.

Wij zijn tenslotte in de bieb en daar is stilte bijna heilig. Van een e-book hebben ze waarschijnlijk nog nooit gehoord, laat staan dat ze daar de financiële middelen voor hebben. Het is een heel sociaal gebeuren met hier en daar een kopje koffie of thee erbij.

Even verderop neemt een oma haar kleindochtertje bij de hand die iets te rumoerig wordt. “Kóm veur gaon nao dèt anger heukske veur de kinjer, want hie biej die groëte miense mósse sjtil zien.”

Bij de info-zuil staat een moeder met haar kroost even stil. De zuil is volgeplakt met informatiemateriaal over workshops en diverse andere activiteiten. Het is een kleurrijke wegwijzer geworden.

Het blijft een komen en gaan van vaders en moeders, opa’s en oma’s die met hun (klein)kinderen boeken komen lenen en terugbrengen, maar ook de DVD-hoek wordt druk bezocht. Een getinte jongeman schiet een iets oudere heer te hulp bij het uitlenen van een boek. Hoe werkt dat ook alweer? Potverdorie, die moderne techniek ook. Een vrouwelijke medewerkster van de bieb maakt op dit moment een nieuw pasje aan en is blij dat de jongeman de oudere heer te hulp schiet. Even later verschijnt er een glimlach op het gezicht van de oudere heer: “Och zoë mósse dèt doon, noe weit ich ’t weer.”

Ik sla het allemaal vanachter de krant gade en ben blij dat onze bieb nog steeds op locatie bereikbaar is. Midden in hartje Reuver.

Aan de wanden van de bieb prijken zeer fraaie foto’s van het IVN-Meyel. De macro opnames zijn juweeltjes en tal van bezoekers nemen toch even de tijd om de foto’s van dichtbij te bekijken. Ook zijn er prachtige foto’s te zien van de uit Horst afkomstige fotograaf Jan Jansen over zijn reizen door de landen van de Himalaya. Ze staan her en der door de bieb verspreid. In maart is er zelfs een boeiende lezing over Jansen’s boek “The Himalaya my home” in onze bieb.

Als ik de bieb wil verlaten zie ik een voorovergebogen jongeman die aan het internetten is. Gelukkig kan dat hier nog steeds gratis. Helaas is ook anno 2014 een internetaansluiting/abonnement niet voor iedereen uit financieel oogpunt een haalbare kaart.

Onze bieb is een plaats van ontmoeting met een duidelijke maatschappelijke functie en moet dus blijven!